رد پای ارمنی‌ها در تغییر چهره ناگهانی تهران
تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۴۰۴۷۲
همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی : بسیاری از ساختمان های پرزرق و برقی که این روزها به عنوان میراث فرهنگی پایتخت شناخته می شوند و هر سال هزاران نفر برای بازدید از آنها بلیت تهیه می کنند، نتیجه هنرنمایی معماران ارمنی است که به دستور رضا شاه از اروپا به تهران آمدند تا ساختمان های مدرن بسازند و چهره پایتخت را تغییر بدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
آندره گدار فرانسوی سرآمد همه معماران ارمنی‌تبار بود که سال ۱۳۰۷ به ایران آمد و بناهای مهمی از جمله موزه ملی ایران را در ابتدای خیابان قوام‌السلطنه و سی تیر فعلی ساخت و بسیاری از بناهای تاریخی را که به دورهای مختلف تاریخی تعلق داشت ترمیم کرد.
حمید ناصری، تهران‌پژوه، می‌گوید: «تاثیر سه معمار ارمنی‌تبار به نام های آندره گدار، نیکلای مارکوف و وارطان هاوانسیان روی معماری تهران قابل توجه است. آندره گدار فرانسوی موزه ملی ایران و حافظیه را ساخت، مارکوف روس عمارت‌های باشکوهی مثل دبیرستان البرز، مدرسه دارالفنون و ورزشگاه امجدیه را طراحی و اجرا کرد و هاوانسیان معروف به آرشیتکت وارطان که ایرانی بود بناهای مهمی مثل کاخ سعدآباد و هتل لاله تهران را بنا کرد. این سه نفر از مهمترین معماران ارمنی بودند که بیشترین تاثیر را روی معماری تهران گذاشتند.»
معماران صاحب سبک ارمنی در کنار ساخت بناهای باشکوه از تربیت شاگردان مستعد غافل نبودند. معماران و طراحان مشهوری مثل هوشنگ سیحون که آرامگاه های خیام، نادرشاه افشار، فردوسی، کمال‌الملک و ابن سینا را طراحی کرد یا عبدالعظیم فرمانفرمایان که ورزشگاه آزادی، فرودگاه مهرآباد و موزه فرش ایران را طراحی کرد و محسن فروغی، طراح و سازنده ساختمان دانشگاه تهران و طراح آرامگاه سعدی از ممتازترین شاگردان معماران ارمنی به شمار می‌روند.
ناصری تاثیر نیکلای مارکوف در شکل‌گیری معماری جدید و ساخت بناهای تاریخی در پایتخت را پررنگ‌تر می‌داند: «مارکوف شاید تنها معمار خارجی تاریخ تهران باشد که به عنوان کارمند در اداره بلدیه تهران استخدام می‌شود. مارکوف به حدی با فرهنگ ایران خو گرفت که هرگز به زادگاهش در گرجستان برگشت و بعد از فوت در گورستان دولاب دفن شد. او بناهای مهم دیگری مثل مسجد فخرالدوله، دبیرستان انوشیروان دادگر، مدرسه ژاندارک، کارخانه قند ورامین، ساختمان اداره پست در حوالی میدان توپخانه، عمارت مشیرالدوله، زندان قصر، دانش‌سرای عالی و ... را در تهران ساخت که هم اکنون جزء جاذبه های گردشگری پایتخت به شمار می‌روند.»
معماران ارمنی‌تبار طرفدار پر و پا قرص سبک معماری نوین بودند و ساختمان هایی در تهران ساختند که در آن سال‌ها مدرن به حساب می‌آمدند. پل آبکار یکی از همین معماران ارمنی بود که سینما نیاگارا، مدرسه باغچه‌بان و عمارت رادیو ایران در خیابان شریعتی را ساخت. میدان حسن‌آباد که شباهت زیادی به معماری اروپایی دارد به همت قلیچ باقلیان ساخته شد. عده‌ای معتقدند عمارت عالی پست‌خانه که ساخت آن را به نیکلای مارکوف نسبت می‌دهند، یک معمار ارمنی تبار اصفهانی به نام الگال گالستیانس ساخته است. اوژن آفتانـدیلیانس، معمار ارمنی‌تباری که در تبریز زاده شده بود، هم بناهای مهمی مثل تالار فرهنگ و دبستان فردوسی را که به ساختمان اداره آموزش و پرورش استان تهران تبدیل شده و ساختمان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نزدیکی میدان بهارستان را ساخته و طراح ساختمان اولیه فرودگاه مهرآباد بوده است.
کد خبر 820040 برچسب‌ها تهران قدیم معماریمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: تهران قدیم معماری آندره گدار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۴۰۴۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رنگارنگ‌ترین محله‌های شهری جهان
بوکاپ درکیپ‌تاون، سانتا مارتا ریودوژانیرو، تیرانا در آلبانی، بالات در استانبول، شفشاون در مراکش، لابوکا در بوئنوس آیرس و مانارولا در سینکوتره، رنگارنگ‌ترین محله‌های شهری جهان هستند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرها و محله‌های رنگارنگ اغلب فراتر از بهره‌گیری از رنگ‌ها برای تغییر محیط هستند. در این مناطق خیره‌کننده و عجیب‌وغریب می‌توان قلب واقعی یک شهر را پیدا کرد. در ادامه با چند نمونه از این شهرها آشنا می‌شویم.
بوکاپ، کیپ‌تاون، آفریقای جنوبیکیپتاون به‌عنوان یکی از متنوع‌ترین شهرهای جنوب خط استوا از نظر قومیتی، میزبان مجموعه‌ای از فرهنگ‌ها، سبک‌های معماری سنتی و همه رنگ‌هایی است که با آن همراه است. این تضادهای شگفت‌انگیز در محله درخشان بوکاپ واضح‌تر از بقیه نقاط شهر است.
این منطقه مسکونی محل اجتماع مسلمانان کیپ‌تاون است که در تعدادی از بهترین خانه‌های تراس‌دار سبک هلندی و گرجستانی قرن نوزدهمی شهر زندگی می‌کنند. ساکنان برای جشن گرفتن پایان آپارتاید یا جدانژادی شروع به رنگ‌آمیزی خانه‌های خود با رنگ‌های معنوی کردند و امروزه به علت تنوع و زیبایی محله، خرید ملک در آن تقاضای زیادی دارد.
سانتا مارتا که زمانی بسیار پر هرج‌ومرج بود، با کمک‌های دولتی، چند هزار گالن رنگ و کمک مردم محلی ماهر تغییر کرد و از نقاشی‌های دیواری تا نورپردازی یک خیابان کامل جان تازه‌ای گرفت. هنرمندان محلی همچنین بخش‌هایی از مناطق محروم سانتا مارتا را با رنگ‌های روشن رنگین‌کمان نقاشی کردند تا غرور و روحیه جامعه را تقویت کنند.
تیرانا شهری پر از ساختمان‌های بتنی خاکستری دوران کمونیستی بود، اما اکنون شهری رنگارنگ است که شهردار وقت آن در سال ۲۰۰۰ به‌عنوان بخشی از پروژه پاک و سبز، طرح تغییر شهر را آغاز کرد. امروزه این شهر مملو از ساختمان‌هایی با رنگ‌های صورتی روشن، زرد، سبز و بنفش است.
بالات یک کالیدوسکوپ رنگی با تاریخی شگفت‌انگیز و غنی است.، خانه‌های عثمانی صد ساله آن در سال‌های اخیر با رنگ‌های قرمز، آبی و سبز به شکوه درخشان سابق خود بازگشته‌اند. پس از تغییر چهره، بالات با چندین کافه شیک، بوتیک و گالری هنری در گوشه و کنار خیابان‌های پرپیچ و خم، به یکی از جذاب‌ترین مکان‌ها برای گردش تابستانی تبدیل شده است.
در بالای کوه‌های ریف در کشور مراکش بهشتی نیلگون قرار دارد؛ شهر کوچک شفشاون با نام مستعار مروارید آبی که به ظاهر فیروزه‌ای خیره‌کننده و هزارتوی خود مشهور است. ساکنان قدیمی شهر برای خنک نگه داشتن خانه‌هایشان و دور نگه داشتن حشرات از آنها، شروع به رنگ‌آمیزی نیمه پایینی ساختمان‌هایشان به رنگ آبی کردند. امروزه این شهر کوهستانی پالت خیره‌کننده‌ای از ساختمان‌های آبی چشم‌نواز است.
لابوکا محله قدیمی طبقه کارگر بوئنوس آیرس است که به باشگاه فوتبال دیوانه‌وار بوکا جونیورز و رنگ‌های بسیار متنوع شهرت دارد. این محله که در دهانه رودخانه ریچولو قرار دارد، در گذشته چندین کارخانه کشتی‌سازی را در خود جای داده بود. این کارخانه‌ها مواد ضایعاتی مانند تخته و فلز را فراهم می‌کردند که به‌عنوان مصالح ساختمانی برای خانه‌های رنگارنگ آن استفاده می‌شد. ساختمان‌ها امروزه با رنگ‌های صورتی، زرد و آبی در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و با وجود انبوهی از گردشگران، لابوکا همچنان محله‌ای قدیمی برای طبقه کارگر است.
افسانه‌های محلی حاکی از آن است که بوکا جونیورز هنگام انتخاب رنگ‌های تیم خود تصمیم گرفت از رنگ‌های کشتی بعدی استفاده کند که به بندر لا بوکا می‌رود. آن کشتی سوئدی بود و در نتیجه تیم رنگ زرد و آبی را به عنوان رنگ‌های جدید خود انتخاب کرد.
مانارولا قدیمی‌ترین روستا از پنج روستای ماهی‌گیری قرون وسطایی در سینکوتره واقع در ساحل لیگوریا و یک محل جذاب برای گردشگری است. این دهکده با رنگ‌های روشن روی صخره‌ها ساخته شده و توسط تراس‌های شیب‌دار مشرف به دریای نیلگون مدیترانه احاطه شده است.
حاکم جیپور در سال ۱۸۷۶ دستور داد تا برای استقبال از ورود ادوارد، شاهزاده ولز، شهر را به رنگ صورتی رنگ‌آمیزی کنند. ساکنان امروزی این شهر قدیمی به‌طور قانونی از نقاشی ساختمان‌های صورتی محله منع شده‌اند، به این معنی که پس از گذشت نزدیک به ۱۵۰ سال، رنگ سنتی این پایتخت راجستانی همچنان صورتی درخشان است.
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد